27 Temmuz 2005



En son 17 Mayista sayfamıza bisiler karalamisim. Oysa neler oldu neler bitti bu arada... Bombalar patladi yine, hayatlar kayiyor. Fakat hayatin her seye ragmen akiciligindan hicbir sey kaybetmemesi de beni sasirtiyor cogu zaman.
Prensesimin, bir tanemin dogum gununu kutladik bu arada, melekler gibiydi.

CANIM KIZIM:
Günlüğüne sayfalar doldurdum, işte bu aşamalara bile geldik, hehe yaşlılar gibiyim, ne bileyim günlük diyorum ama heps hepsi cdye kaydedilmiş fotolar ve word dokümanları...
Nerede kaldım? Ama fırsat bulduğum her yere senin için bir şeyler karalamaktan acaip bir mutluluk duyuyorum. İyi ki doğdun, iyi ki geldin aramıza prensesim, ne mutlu ettin beni bir bilsen, karnımdayken hatta ilk kucağıma verdiklerinde şaşkınlıkla bakışlarım oda girdiğimi fark edip hemen susup bana yapışmanla sona erdi, her bakışımda, seni her koklayışımda yaşama amacım olan mutluluğu bana öyle cömert sunuyorsun ki. Seni çok seviyorum bebeğim ve sana sonsuz kere teşekkür ediyorum, iyi ki yanımızdasın canım.

Hiç yorum yok: